Alternatywna metoda korekcji wad wzroku dla pacjentów z krótkowzrocznością, dalekowzrocznością i astygmatyzmem, którzy z różnych przyczyn nie mogą zostać zakwalifikowani do zabiegu z wykorzystaniem laserowych technik korekcji wzroku mogą być soczewki fakijne. Co to takiego?
Są to to sztuczne, elastyczne soczewki, które podczas zabiegu chirurgii refrakcyjnej są wszczepiane do oka pacjenta przy jednoczesnym zachowaniu soczewki naturalnej.
Jakie są rodzaje soczewek fakijnych?
Do korekcji wad wzroku wykorzystuje się soczewki przedniokomorowe lub tylnokomorowe. Zabieg ten jest odwracalny – jeśli zajdzie taka konieczność, wszczepione soczewki można usunąć.
Soczewki tylnokomorowe (sferyczne lub toryczne)
Ten rodzaj wszczepia się pomiędzy tęczówkę a naturalną soczewkę oka. Soczewka fakijna tylnokomorowa to implant, który wykonano z akrylu lub opatentowanego polimeru zwanego collamerem . Materiał jest biokompatybilny i dobrze tolerowany przez oko, dzięki czemu nie powoduje podrażnień.
Wszczepiona soczewka jest niezauważalna i niewyczuwalna dla pacjenta. Parametry soczewki są wynikiem szczegółowych pomiarów gałki ocznej i dopasowane do potrzeb konkretnego pacjenta.
Soczewki przedniokomorowe (sferyczne lub toryczne)
Wszczepia się je pomiędzy rogówkę a tęczówkę. Mogą być wykonane z silikonu lub polimetylometakrylanu (PMMA).
Kto może zostać zakwalifikowany do zabiegu wszczepienia soczewki fakijnej?
Do zabiegu wszczepienia soczewki fakijnej mogą zostać zakwalifikowani pacjenci z dużymi wadami refrakcji (krótkowzrocznością, nadwzrocznością, astygmatyzmem), u których nie jest możliwe lub istnieją przeciwwskazania do przeprowadzenia laserowej korekcji wzroku.
Stąd soczewki fakijne traktuje się jako alternatywną metodę korekcji wad wzroku dla osób w wieku od 21 do 45 lat (u osób starszych wszczepienie soczewki fakijnej wymaga dodatkowych indywidualnych konsultacji lekarskich).
Jakie są przeciwwskazania do przeprowadzenia zabiegu wszczepienia soczewki wewnątrzgałkowe ?
Do przeciwwskazań, które uniemożliwiają zakwalifikowanie pacjenta do zabiegu wszczepienia soczewki fakijnej zaliczają się:
- niektóre schorzenia okulistyczne (m.in. jaskra oraz zaćma)
- infekcyjne choroby oczu
- zbyt niski lub za wysoki wiek
- problemy zdrowotne (np. cukrzyca, niektóre choroby autoimmunologiczne)
- nieustabilizowana wada wzroku
- okres ciąży i laktacji
Decyzja o tym, czy pacjent zostanie zakwalifikowany do zabiegu wszczepienia soczewki fakijnej, należy do lekarza.
Jak przebiega wizyta kwalifikacyjna do zabiegu wszczepienia soczewki fakijnej?
Celem wizyty kwalifikacyjnej jest dokładna ocena stanu zdrowia pacjenta, pozwalająca na ustalenie, czy nie występują żadne przeciwwskazania do wykonania zabiegu.
W tym celu lekarz przeprowadza szczegółowy wywiad z pacjentem, zapoznaje się z dotychczasową historią leczenia, a także wykonuje szereg nieinwazyjnych badań okulistycznych, do których zaliczają się m.in. badanie ostrości wzroku, badanie dna oka, topografia, pachymetria.
Procedura wszczepienia soczewki wewnątrzgałkowej - krótka, bezpieczna i bezbolesna alternatywa dla lkw ?
Procedura wszczepienia soczewki fakijnej nie wymaga znieczulenia ogólnego – jest przeprowadzany w znieczuleniu miejscowym, a pacjent w trakcie całej procedury zachowuje pełną świadomość. Aby był bezbolesny, oko pacjenta zakrapia się kroplami znieczulającymi.
Chirurg refrakcyjny wykonuje nacięcie w rogówce, podaje materiał wiskoelastyczny stabilizujący komorę przednią oka, a następnie wszczepia soczewkę fakijną. Zabieg trwa od kilkunastu minut do pół godziny.
Nacięcie, przez które umieszcza się soczewkę, ma szerokość zaledwie około 2,8 mm, dzięki czemu nie wymaga zabezpieczania szwami i goi się samoistnie. Na oko jest zakładany opatrunek. Pacjenta wypisuje się do domu w tym samym dniu, w którym odbył się zabieg.
Zalecenia pozabiegowe po implantacji soczewek
Istotne dla prawidłowego przebiegu rekonwalescencji jest ścisłe przestrzeganie zaleceń pozabiegowych. Szczegółową listę wytycznych przekazuje lekarz – wśród nich znajdują się m.in. konieczność stosowania kropli, unikanie wysiłku fizycznego (nie wolno się schylać czy podnosić ciężkich przedmiotów) i kilkudniowy odpoczynek. W wyznaczonych terminach należy także stawić się na wizyty kontrolne.
To, jak szybko przebiega rekonwalescencja, zależy od indywidualnych uwarunkowań każdego pacjenta. W większości przypadków efekty są dostrzegalne w dniu zabiegu.